آدمها گاهی عاشق می شوند.
گاهی آنقدر دلشان کسی را میخواهد که تحمل چند ساعت ندیدنش هم برایشان سخت میشود.
چه گناه دارند آدمهایی که یواشکی و با حسرت کسی را نگاه میکنند که انگشتانش در انگشتان کسی گره خورده.
و چه بیشتر گناه دارند اگر مجبور باشند هر روز این صحنه را ببینند!
و چه گناه دارم من... که دلم پیش کسی ست که در حسرت نرسیدن به عشقش مانده
الان حدود 2 ساعت دارم سعی میکنم وارد یه سایت بشم که اینترنت ملی بازش کنه
یه سایت ادبی
حتی سایتی که فقط شعرای حافظ و سعدی رو داشته باشه
نمیشه که نمیشه که نمیشه
سعی کردم دنبال وبلاگ های بروز شده همین بیان بگردم
اونم پیدا نشد
چند تا سایت برا وبلاگای بروز شده نشون داد اما اونا هم باز نشد
احساس میکنم تو یه بیابون خشک بی آب و علف گیر افتادم
این یه پیامه که دارم با دود براتون میفرستم
هر کی دید یه آتیشم روشن کنه دلم گرم بشه که تنها نیستم.
آقا جا شما بگید
1- کار کردن یه خانم تو یه محیطی که همشون مرد هستن، یه جایی مثل یه انبار که اکثرا کارگرن و خوب کلا آدمایین که زیاد یه چیزایی رو رعایت نمی کنن و آدم همیشه معذبه در عوض محیط تقریبا آرومیه و کسی کاری به کسی نداره و شاید در روز تقریبا 10 تا جمله هم حرف نزنی.
2- کار کردن یه خانم تو یه محیط اداری پر رفت و آمد با کلی همکار و روزای خوب و بد و شوخی و خنده و ناراحتی و دعوا و از این مسائل
کدومش بهتره؟ها؟
